τι είναι οι κατάρες και πόσο επηρεάζουν τη ζωή μας;

Κατάρες, ευχές, ευλογίες: Ενέργειες υλοποίησης. Είναι η δύναμη του λόγου σε συντονισμό με τη δόνηση του συναισθήματος και της σκέψης, με συνδυασμό μιας πράξης στην ύλη, ώστε να δοθεί άμεση δυναμική στο αποτέλεσμα. Ανεκδήλωτη ενέργεια που μέσα στην ύλη μορφοποιείται.

Η λέξη κατάρα προέρχεται από την αρχαία «Αρά» που σημαίνει ευχή, στη συνέχεια ακολούθησε η έννοια “κακή αρά”, “κατά τινός αρά” που σημαίνουν κακία, φθόνο, μίσος, μοχθηρία… για κάποιον.Κάτι ανάλογο είναι και η λέξη “ανάθεμα” που προέρχεται από το αρχαίο “ανάθημα” το οποίο αφορούσε την καταδίκη κάποιου, σε τιμωρία από τα πνεύματα του κάτω κόσμου.

Στην μορφή του λόγου είναι μια ενέργεια που εκπέμπει ηχητικά και ενεργειακά κύματα μέσα στο πεδίο της δημιουργίας, τα οποία λαμβάνονται από έναν ή και περισσότερους δέκτες. Η ενέργεια αυτή είναι εξειδικευμένη δημιουργώντας παρέμβαση μέσα στη φυσική τάξη των πραγμάτων και των νόμων, καθώς επιβάλλεται μια ατομική θέληση που βασίζεται σε ισοπεδωτικές δυνάμεις τιμωρίας, ζήλειας, κακίας, εκδίκησης και μίσους.

Εννοείται πως αυτό δημιουργεί χρέος και κάποια στιγμή πληρώνεται. Από την ετυμολογία της λέξης καταλαβαίνουμε πως ανάμεσα στην κατάρα και την ευχή αυτό που αλλάζει είναι η πρόθεση το ένα γεννά το άλλο.

Όταν κάποιος εύχεται για κάτι, δεν σημαίνει πάντα πως είναι και θετικό, η ευχή θα μπορούσε να είναι κατάρα και η κατάρα ευχή ή και τα δύο μαζί (ευχή και κατάρα σου δίνω αν…..). μέσα στην κυτταρική μας μνήμη έχει καταγραφεί πως οι ευχές είναι καλές και τις χρειαζόμαστε, αλλά είναι ψευδαίσθηση και παγίδα κάποιες φορές.
Είμαστε ασυνείδητα ανοιχτοί στο να δεχόμαστε ευχές γενικότερα αλλά το ίδιο ισχύει και για τις κατάρες, εάν γνωρίζουμε αυτή τη σύνδεση τότε προστατεύουμε την ενέργεια μας, δηλώνοντας πως αφού έχουμε δώσει συνειδητή άδεια επιτρέπουμε να μας προσεγγίσει μια ενέργεια.

Επίσης είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως είναι πολλές εκείνες οι ευχές που έχουμε δεχτεί μέσα από θετική πρόθεση, αλλά λειτουργούν ως εμπόδιο στη ζωή μας, είτε γιατί ο τρόπος που διατυπώνονται δημιουργούν μια εσφαλμένη καταγραφή στο υποσυνείδητο μας, είτε γιατί έχουν γίνει σε έναν άλλον χρόνο και τώρα δεν μας εξυπηρετούν.

Και αυτό το επισημαίνω γιατί πολλοί από εμάς όταν σε ένα ενεργειακό επίπεδο θέλουμε να αποκοπούμε από τέτοιες ενέργειες, συνειδητά εστιαζόμαστε στις κατάρες, χωρίς να γνωρίζουμε πως είναι πολλές εκείνες οι ενέργειες που εμπεριέχουν ευχές και ευλογίες, αλλά έχουν ολοκληρώσει τον σκοπό τους και τώρα απλά επιβαρύνουν το πεδίο μας.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένας γάμος που έχει τελειώσει και το ζευγάρι παρόλο που έχει χωρίσει, οι ευχές που έχει δεχτεί και οι ευλογίες από τον γάμο, παραμένουν ως ενεργές δεσμεύσεις στο πεδίο του.

Έτσι λοιπόν όταν δύο άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι συναισθηματικά με οποιαδήποτε σχέση οικογενειακή, φιλική, εργασιακή κλπ, δημιουργούν ενεργειακούς λώρους μέσα από τα ενεργειακά τους κέντρα (τσάκρας). Αυτό σημαίνει πως είναι συγκοινωνούντα δοχεία, υπάρχει δηλαδή αλληλεπίδραση και η άμεση δυνατότητα μεταφοράς δονήσεων θετικών αλλά και αρνητικών. Επειδή τα πάντα είναι συχνότητες μετρήσιμες, πολλές φορές τα συναισθήματα εκδίκησης και αδικίας έχουν τεράστια δυναμική, που ανοίγουν ενεργειακά κανάλια σύνδεσης με τα μορφογενετικά πεδία, επιταχύνοντας έτσι την υλοποίηση του στόχου.

Η εκπομπή τέτοιων σημάτων φέρνει αντιδράσεις και αλλαγές στο περιβάλλον του ανθρώπου που στέλνεται, γιατί είναι μια καταστροφική ισοπεδωτική ενέργεια. Άρα ο αρχικός σκοπός κατά ένα μέρος εκπληρώνεται μιας και το άτομο βιώνει μικρά ή μεγάλα μπλοκαρίσματα στη ζωή του. Αυτό όμως είναι το ένα εκ των δύο αποτελεσμάτων.Το άλλο αφορά τον αποστολέα ο οποίος δημιουργεί μια δράση και σύμφωνα με τους νόμους του σύμπαντος δεν μπορεί να αποφύγει την αντίδραση.

Αρχικά ικανοποιείται από την επίτευξη του σκοπού του, ενδεχομένως να βιώνει και δικαίωση μέσα του, αλλά χρειάζεται να γνωρίζει πως η ενέργεια που στέλνει σίγουρα θα του επιστραφεί έμμεσα, άμεσα, γρήγορα ή αργά, στο παρόν ή στο μέλλον, στον εαυτό του ή στα παιδιά του. Είναι κάτι που αδυνατεί να αποφύγει και δεν έχει σχέση με την τιμωρία του, απλά με τη συμπαντική νομοτέλεια και ισορροπία.

Υπάρχει και η εκδοχή του να εκπέμπει κάποιος κατάρες στον ίδιο του τον εαυτό, σε περιπτώσεις που αδυνατεί να αποδεχτεί και να συγχωρήσει τις  επιλογές, τις αδυναμίες, τους φόβους και τις πράξεις του. Μέσα από συναισθηματική φόρτιση, βαθύ πόνο που νιώθει για κάποιο αποτέλεσμα που έφερε στη ζωή του ή σε κάποιον αγαπημένο του, κάνει δηλώσεις αυτοκριτικής κατηγορώντας και επικρίνοντας τον εαυτό του.
Θεωρεί πως του αξίζει η τιμωρία αναθεματίζοντας την ώρα και τη στιγμή που… αυτό είναι μια προσωπική κατάρα που αν δεν αποδεχθεί και δεν συγχωρήσει είναι δεσμευμένος αιώνια μέσα από τον ίδιο του τον εαυτό.

Έτσι λοιπόν ο ίδιος με αυτήν τη συμπεριφορά αδικεί τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να βιώνει μέσα στην ύπαρξη του και την αδικία από τους άλλους ανθρώπους γύρω του μιας και αυτή τη συχνότητα εκπέμπει άρα και αυτή έλκει.
Κυρίως πάνω σε τέτοιες ενέργειες βρίσκουν πάτημα και οι ενέργειες των άλλων για να μας επηρεάσουν. Είναι σαν να έχει τρύπες το πεδίο μας και τους επιτρέπουμε να εισχωρήσουν.

Αξίζει επίσης να αναφερθούμε στις κατάρες – δεσμεύσεις που έχουν δημιουργηθεί στο όνομα του Θεού. Μέσα στον πόνο και στην αδικία πόσες φορές λέει κάποιος να σε τιμωρήσει ο Θεός, μέγιστη παραβίαση με ενέργεια εκδίκησης και χωρίς επίγνωση. Και πόσες άλλες ζητάει από τον Θεό την τιμωρία του για μια πράξη που καταδικάζει τον εαυτό του ή φοβάται τις συνέπειες και περιμένει την τιμωρία του, που ακόμα κι αν έχει ολοκληρωθεί κάποια στιγμή ο άνθρωπος συνεχίζει να τη βιώνει για εξιλέωση.

Είναι προτιμότερο να παραδώσουμε την κατάσταση στους ουράνιους, θεϊκούς, συμπαντικούς νόμους με την πρόθεση της τάξης και της ισορροπίας, χωρίς την παρέμβαση της δικής μας προσωπικότητας. Έτσι αναζητάμε να καταλάβουμε το μάθημα που χρειαζόταν η ψυχή μας από αυτή τη διαδικασία, ερευνούμε δικές μας παρομοιες συμπεριφορές που συνειδητά ή ασυνείδητα έχουν φέρει πόνο σε άλλους ανθρώπους και με συμπόνια και συγχώρεση καταλαγιαζουν τα αρνητικά συναισθήματα μιας τέτοιας  εμπειρίας.

Είναι ένας τρόπος να «ξεκολλήσει» η ενέργεια μας από φαύλους καρμικούς κύκλους πόνου και αδικίας. Τότε χρησιμοποιούμε τη δύναμη που υπάρχει μέσα μας, τη δύναμη του δημιουργού με αγάπη και συμπόνια όχι με μίσος, θυμό και εκδίκηση. Μην ξεχνάμε πως όλο αυτό επιστρέφει και πάλι πίσω σε εμάς με έναν άλλον τρόπο, ίσως σε έναν άλλον χρόνο… δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα είναι ίδιο.
Στέλνεις πόνο θα λάβεις πόνο! Στέλνεις αγάπη θα λάβεις αγάπη! Όλα είναι δημιουργίες και ψυχικές συμφωνίες.

Κανείς δεν μπορεί να μας κάνει μεγαλύτερο κακό εάν πρώτα εμείς δεν το έχουμε κάνει στον εαυτό μας. Γι’ αυτό όλες οι διδασκαλίες μας οδηγούν να συγχωρέσουμε, να φροντίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Αυτός είναι ο δρόμος λύτρωσης και απελευθέρωσης.
Τα πάντα είναι εξέλιξη!